شکلات تخته ای شونیز همچنین حاوی موادی است که ممکن است تأثیرات مثبتی بر روح و احساس داشته باشد.
نمونه ای از این مواد تریپتوفان است که سروتونین تولید می کند که باعث احساس شادی در ما می شود.
ما همچنین فنیل اتیلامین را پیدا می کنیم که نوعی آمفتامین یا محرک است که به ما احساس رضایت می کند و اثر عاشق شدن را تقلید می کند.
در مورد تئوبرومین، این محرک است که مسئول احساس “تحریک” ما پس از خوردن شکلات است. رمضان آن را به عنوان “محرک انرژی یا محرک برای ذهن، که حالتی است که مدتی طول می کشد” توصیف می کند.
رمضان اشاره می‌کند که اگر می‌خواهید بهانه دیگری برای نوازش خود داشته باشید، شکلات تلخ حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی است که به تاخیر در پیری، حفظ فشار خون و همچنین پیشگیری از سرطان کمک می‌کند.
متأسفانه، مقدار قند و چربی موجود در شکلات ممکن است بر برخی از مزایای سلامتی آن بیشتر باشد.
با این حال، ما نباید از این بابت ناراحت شویم زیرا همه مجبور نیستند پس از خوردن یک توپ شکلات از خوردن آن دست بکشند. رمضان می گوید: «شکلات ممکن است به دلیل مقدار قند موجود، اثر اعتیادآور داشته باشد.
از دیدگاه علمی، ماه رمضان چهار عنصر کلیدی را برای تجربه غنی خوردن شکلات شناسایی می کند: نقطه ذوب، طعم، بافت و نرمی.
رمضان ذکر می کند که دانه های کاکائو برشته، چربی و شکر مواد اصلی شکلات تلخ هستند و پروتئین های شیر نیز به آن اضافه می شود.
این کیفیت و کمیت این ترکیبات کلیدی است که طعم شکلات را منحصر به فرد و غنی می کند، و آنها هستند که در لحظه ای که آن را گاز می زنیم بر ما تأثیر می گذارند.
مولکول های چربی به تنظیم نقطه ذوب کمک می کنند. بنابراین، شکلات در بسته بندی آب نمی شود، اما به محض قرار دادن آن در دهان ما نرم می شود.
رمضان می‌گوید: «وقتی شکلات را در دمای 37 درجه سانتی‌گراد در دهان می‌گذاریم، باید آب شود، اما اگر شکلات به صورت تخته جامد باقی بماند.
جوانه‌های چشایی ما قادر به تشخیص مواد مختلف نیستند و این همان چیزی است که حس چشایی ما را تحریک می کند ما فقط سطح شکلات را می چشیم.”
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.